Lęk społeczny
Uwolnić sie od lęku
Już w podstawówce rozpoczęły się moje problemy, stroniłam od rówieśników, miałam tylko dwie najbliższe koleżanki, z którymi się jakoś dogadywałam. Odczuwałam lęk przed kontaktem z ludźmi, ale najgorsze było przede mną. Trudność zaczęły mi sprawiać rozmowy telefoniczne. Zaczęłam mieć problemy z wychodzeniem z domu. Panicznie bałam się ludzi, izolowałam się. Gdy przypadkowo spotykałam ludzi, potrafiłam uciekać i zaszywać się w domu. Bałam się tego co o mnie pomyślą, jak mnie ocenią. Analizowałam każdy gest, mimikę twarzy ludzi, z którymi przebywałam w danym momencie. Czułam ich wzrok na sobie, przychodziły myśli, że pewnie pomyślą, że jestem idiotką, beznadziejną, bezwartościową osobą, z którą nie warto porozmawiać. Teraz gdy muszę być w grupie, np. na imprezie, na wyjeździe, staram się być niezauważona przez innych, tak jakby mnie tam nie było. Nie patrzę ludziom w oczy, unikam kontaktu, zasłaniam się grzywką, kapturem, siedzę przy drzwiach by w razie potrzeby móc szybko wyjść.
Mam już tego dosyć nie chcę izolować się od ludzi, chciałabym uwolnić się od lęku. Pragnę spotkać mężczyznę, z którym mogłabym stworzyć rodzinę. Chcę być szczęśliwą osobą. Czy to możliwe w moim przypadku?
W przypadku potrzeby wsparcia psychologa, opanowania stresu, lęku i napięcia - rekomendujemy rozmowę / konsultację z psychologiem również online. Zapraszam.
Wszelkie podobieństwo do osób i zdarzeń jest przypadkowe. Imiona i nazwiska są fikcyjne. Wszelka zbieżność jest przypadkowa. Wszelkie przedstawione zdarzenia i osoby są fikcyjne.